mércores, 3 de decembro de 2014

3 DECEMBRO: DÍA INTERNACIONAL DAS PERSOAS CON DISCAPACIDADE

Hoxe celebrouse un día especial que non quixemos deixar pasar de longo, e parámonos a pensar un pouco coa axuda de dous contos. Podedes velos se pinchades enriba das imaxes.



"Por cuatro esquinitas de nada" é un libro que trata sobre a diversidade, a amizade, a multiculturalidade, a diferenza e a exclusión, explicada de forma moi sinxela. Ademais, reflicte as diferenzas individuais, marcando que non todos somos iguais pero que, a pesar diso, hai que saber respectar esas diferenzas e tratar de adaptar todo o posible para diminuír esas dificultades.




"O cazo de Lorenzo" trata o tema da discapacidade e móstranos como día a día un neno ten que superar moitas dificultades... e todos  os nenos e nenas de Seixo tivemos claro nos gustaría que axudar a Lorenzo e darlle cariño para que se sentise a gusto!!!


Estes contos fixéronnos pensar o importante que é destruír as barreiras que nos diferencian e nos separan, e que a pesar das nosas diferenzas, todos somos iguais e hai que respectar tanto aos demais coma a nós mesmos. Falamos da importancia de adaptar as situacións, lugares ou contextos en función das necesidades de cada persoa. Pensamos como se poden sentir os nenos que son diferentes ao resto e como os pequenos detalles poden ser importantes para facilitar e conseguir a inclusión de todas as persoas.

Papis e mamis... sabemos que as veces é dificil falar dalgunhas cousas con nos... aínda que entendemos mais do que as veces parece!! pero por si algún día queredes falar deste tema... aquí tedes algunas pistas (pinchade na imaxe para ver todo o libro)



1 comentario:

  1. ¡Pues a mi me parece genial! Espero que se haya hecho también en primaria, porque es un tema muy importante y que no debe descuidarse.
    Y para aportar mi granito, y sabiendo que ya estáis hasta arriba de trabajo, sugiero que de vez en cuando se traten estos temas en las clases, haciendo actividades de concienciación con los niños, aunque no sea el día de la discapacidad. Para que así, poquito a poquito, vayamos haciendo niños concienciados en ayudar que se conviertan en adultos también concienciados, tolerantes, que ayuden, y que vean la discapacidad como algo natural que ocurre y ya está, y que, como dice el cuento, no hace a nadie ni más ni menos...

    ¡Buen trabajo y a seguir!

    ResponderEliminar